دخترم را زنده بگور کردم

کاش به جای این همه اعتراض به اسلام وقرآن که چرا خدا به ما دخترا ظلم می کنه ، دستورات سختی را برای ما قرار داده ؛ باید خودمان را در سرما و گرما بپوشانیم ، نماز بخوانیم و...، به گذشته خود نگاهی می انداختیم وکمی بیشتر می اندیشیدیم که در زمان جاهلی هیچ جایگاهی که نداشتیم هیچ ، بلکه زنده زنده به گور می شدیم . در این باره از باب تذکر بد نیست به چند داستان پیرامون این موضوع توجه کنیم .

نادیده گرفتن عشق و وفای کودک خردسال

مردی خدمت پیامبر آمد، اسلام آورد، اسلامی راستین، روزی خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله رسید و سؤال کرد : آیا اگر گناه بزرگی کرده باشم توبه من پذیرفته می شود، فرمود:  « خداوند تواب و رحیم است »، عرض کرد ای رسول خدا گناه من بسیار عظیم است، فرمود: وای بر تو ! هرقدر گناه تو بزرگ باشد، عفو خدا از آن بزرگتر است.عرض کرد اکنون که چنین می گویی بدان: من در جاهلیت به سفر دوری رفته بودم، در حالی که همسرم باردار بود، پس از چهار سال بازگشتم، همسرم به استقبال من آمد، نگاه کردم دخترکی در خانه دیدم، پرسیدم دختر کیست؟ گفت: دختر یکی از همسایگان است!من فکر کردم ساعتی بعد به خانه ی خود می رود اما با تعجب دیدم نرفت، غافل از اینکه او دختر من است و مادرش این واقعیت را مکتوم می دارد که مبادا به دست من کشته شود.سرانجام گفتم راستش را بگو این دختر کیست؟ گفت: به خاطر داری هنگامی که به سفر رفتی باردار بودم، این نتیجه همان حمل است و دختر تو است!آن شب را با کمال ناراحتی خوابیدم، گاهی به خواب می رفتم و گاهی بیدار می شدم،صبح نزدیک شده بود، از بستر برخاستم و کنار بستر دخترک رفتم در کنار مادرش به خواب رفته بود، او را بیرون کشیدم و بیدارش کردم و گفتم همراه من به نخلستان بیا.